LAN (شبکه محلی): می تواند تا شعاع 1 کیلومتر برسد. شبکه محلی (LAN) به گروهی از رایانه ها و دستگاه های وابسته اطلاق می شود که دارای یک خط ارتباطی مشترک یا اتصال بی سیم سرور هستند. به طور معمول ، یک LAN شامل رایانه ها و وسایل جانبی متصل به سرور در یک منطقه جغرافیایی مشخص مانند یک دفتر یا یک موسسه تجاری است.
WAN (شبکه گسترده): این نوع شبکه محدودیتی ندارد. شبکه گسترده (WAN) شبکه ای است که در یک منطقه بزرگ جغرافیایی توسعه داده شده است. WAN شبکه های کوچکتر مختلفی از جمله شبکه های محلی (LAN) و شبکه های منطقه شهری (MAN) را به هم متصل می کند و این اطمینان را می دهد که رایانه ها و کاربران در یک مکان می توانند با رایانه ها و کاربران در مکان های دیگر ارتباط برقرار کنند. پیاده سازی WAN می تواند با کمک سیستم انتقال عمومی یا یک شبکه خصوصی انجام شود.
WLAN (شبکه محلی بی سیم): شبکه محلی بی سیم (WLAN) یک شبکه رایانه ای بی سیم است که دو یا چند دستگاه را با استفاده از ارتباطات بی سیم در یک منطقه محدود مانند خانه ، مدرسه ، آزمایشگاه رایانه یا ساختمان اداری به هم متصل می کند. این شبکه به کاربران امکان می دهد تا در یک منطقه تحت پوشش محلی جابجا شده و در عین حرکت، به شبکه نیز متصل باشند. از طریق یک پورت ، WLAN همچنین می تواند اتصال به اینترنت گسترده تری را فراهم کند.
اکثر شبکه های WLAN مدرن براساس استاندارد IEEE 802.11 ساخته شده و با نام تجاری Wi-Fi به بازار عرضه می شوند.
MAN (شبکه منطقه شهری) - یک شبکه متروپولیتن و یک شبکه رایانه ای است که کاربران را با منابع رایانه ای در یک منطقه جغرافیایی یا منطقه بزرگتر و حتی بزرگتر از یک شبکه محلی بزرگ تحت پوشش (LAN) اما کوچکتر از منطقه تحت پوشش گسترده شبکه منطقه ای (WAN) پوشش می دهد. این اصطلاح برای اتصال شبکه های یک شهر به یک شبکه بزرگتر استفاده می شود (که همچنین ممکن است اتصال کارآمد به یک شبکه گسترده را نیز ارائه دهد). همچنین به معنای اتصال چندین شبکه محلی با متصل ساختن آنها با خطوط اصلی است. کاربرد اخیر نیز گاهی اوقات به عنوان شبکه دانشگاهی شناخته می شود.
CAN (شبکه محوطه ی منطقه ای): شبکه محطوطه ی منطقه ای، یک شبکه رایانه ای است که از اتصال شبکه های محلی (LAN) در یک منطقه جغرافیایی محدود تشکیل شده است. تجهیزات شبکه (سوئیچ ها ، روترها) و رسانه های انتقال (فیبر نوری ، دستگاه های مسی، کابل کشی Cat5 و غیره) تقریباً به طور کامل تحت مالکیت مستاجر / مالک یک شرکت ، دانشگاه ، ایالت و غیره است.
شکل1، 5 نوع متداول شبکه را نشان می دهد.
علاوه بر این پنج مورد ، انواع دیگری از شبکه وجود دارد:
SAN (شبکه منطقه ذخیره سازی یا شبکه منطقه سیستم): برای شبکه منطقه ذخیره سازی ، به عنوان یک شبکه اختصاصی با سرعت بالا که مخازن مشترک دستگاه های ذخیره سازی را به چندین سرور متصل می کند تعریف می شود؛ این نوع شبکه ها به LAN یا WAN متکی نیستند. در عوض ، منابع ذخیره سازی را از شبکه دور کرده و آنها را در شبکه با عملکرد بالای خود قرار می دهند. SAN ها می توانند به همان شیوه درایو متصل به سرور قابل دسترسی باشند. انواع شبکه های فضای ذخیره سازی شامل SAN های همگرا ، مجازی و یکپارچه می باشند.
از این رو شبکه منطقه سیستم، برای توضیح یک شبکه نسبتاً محلی که برای ایجاد اتصال سریع در برنامه های سرور به سرور (محیط های خوشه ای) ، شبکه های منطقه ذخیره سازی طراحی شده (همچنین "SAN" و پردازنده ها) و کاربردهای مرتبط با پردازنده بکار می روند. رایانه های متصل به SAN به عنوان یک سیستم واحد با سرعت بسیار بالا عمل می کنند.
PAN (شبکه منطقه شخصی): کوچکترین و اساسی ترین نوع شبکه ، یک PAN از یک مودم بی سیم ، یک یا دو رایانه ، تلفن ، چاپگر ، تبلت و ... تشکیل شده است و در اطراف یک شخص در یک ساختمان در جریان است. این نوع شبکه ها معمولاً در دفاتر کوچک و یا محل های اقامت یافت شده و توسط یک شخص یا سازمان از یک دستگاه مدیریت می شوند.
POLAN (شبکه محلی نوری غیرفعال): به عنوان جایگزینی برای شبکه های محلی اترنت مبتنی بر سوئیچ ، فناوری POLAN می تواند در کابل کشی موجود ادغام شود تا مسائل مربوط به پشتیبانی از پروتکل های اترنت سنتی و برنامه های شبکه مانند PoE (Power over Ethernet) را برطرف کند. POLAN که از معماری شبکه مبتنی بر انتقال از یک نقطه به چند نقطه بهره می برد، از شکافها برای تقسیم سیگنال نوری از یک رشته فیبر نوری تک حالته به سیگنالهای متعدد برای سرویس دهی به کاربران و دستگاه ها استفاده می کند.
EPN (شبکه خصوصی سازمانی) این نوع شبکه ها توسط مشاغل ساخته شده و متعلق به آنهاست که تمایل دارند مکان های مختلف آن را برای اشتراک منابع رایانه ای، به طور ایمن متصل نمایند.
VPN (شبکه خصوصی مجازی): این نوع شبکه، یک شبکه خصوصی را در یک شبکه عمومی گسترش می دهد و کاربران را قادر می سازد تا داده ها را از طریق شبکه های مشترک یا عمومی ارسال و دریافت کنند؛ به گونه ای که دستگاه های هوشمند آنها مستقیماً به شبکه خصوصی متصل هستند. بنابراین برنامه هایی که از طریق VPN اجرا می شوند ممکن است از قابلیت ، امنیت و مدیریت شبکه خصوصی بهره مند شوند.
